Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

Τίτλοι τέλους για το Netscape



Όσοι ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν δειλά-δειλά το (τότε) καινοφανές και πρωτοεμφανιζόμενο (για τα Κυπριακά δεδομένα) Διαδίκτυο, κάπου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, είτε από την οικία/ χώρο εργασίας τους (σπανιότερα) είτε από τα πρώτα Internet Cafe (όπως το θρυλικό Theatro Cybercafé στην παλιά Λευκωσία) μυήθηκαν χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα πλοήγησης (browser). Τον θρυλικό Netscape Navigator (εκδόσεις 3 & 4). Χρησιμοποιώντας τον μυηθήκαμε και γαλουχηθήκαμε στα μυστικά αυτού που σήμερα θεωρείται κοινός τόπος, αλλά για μας ήταν άγνωστο τοπίο προς εξερεύνηση: τι είναι, πως το χρησιμοποιείς, τι μπορείς να κάνεις με αυτό. Το Netscape ήταν ο πλοηγός που είχε τη μερίδα του λέοντος στις προτίμησης των -λιγοστών, τότε - χρηστών του Διαδικτύου, με ποσοστά που ξεπερνούσαν το 90%!


Προσωπικά, συνδέω το Netscape με τα φοιτητικά μου χρόνια: Καθώς τα workstations στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου που σπούδασα είχαν αποκλειστικά Unix (Sun Solaris για την ακρίβεια, τα Windows εθεωρούντο μίασμα) και ο Internet Explorer, που σήμερα κατέχει τη μερίδα του λέοντος είχε μόλις αρχίσει να γίνεται ανταγωνιστικός (στην έκδοση 3), και δεν υπήρχε έκδοσή του για Unix (όπως και σήμερα) , οι εκδόσεις 3.04 και 4.04 του Netscape Navigator με συντρόφευαν στις πρώτες διαδικτυακές μου αναζητήσεις.


Πως και θυμήθηκα τον -έκπτωτο πλέον- Netscape; Απλούστατα, διαβάζοντας πως η AOL, η οποία αγόρασε την Netscape Communications το 1998, εγκαταλείπει το Netscape από την 1η προσεχούς Φεβρουαρίου. Η κάμψη του σε σχέση με τον Internet Explorer καθώς και η ανάδυση νέων προγραμμάτων πλοήγησης (όπως είναι ο Opera και o Firefox) ήταν οι λόγοι που οδήγησαν την AOL στην εγκατάλειψη του Netscape και την προώθηση των χρηστών στο Firefox (στη μηχανή του οποίου βασίζονταν οι τελευταίες εκδόσεις του). Τέλος εποχής, λοιπόν και ταυτόχρονα ένα μεγάλο αντίο στο θρυλικό (και ιστορικό πλέον) browser.



Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Καλές Γιορτές

Ο γράφων θα ήθελε να ευχηθεί σε όλους Καλές Γιορτές, "αίσιον και ευτυχες το νέον έτος 2008" και καλή τύχη στος υποψηφίους (πρώτα) και στον Ελληνικό Κυπριακό λαό (δευτερευόντως).

Ο φόβος της λύσης

Τις προάλλες, καθώς περιπλανιόμουν στον κυβερνοχώρο, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο για την Κύπρο, στη Φρικηπαιδεία. Η Φρικηπαιδεία είναι παρωδία της Βικιπαιδείας (Wikipedia). Το άρθρο τιτλοφορείται «Φαινόμενο Μακαρίου Doppler» και εν ολίγοις αναφέρει πως «όσο περισσότερο πλησιάζει η πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού, τόσο αυξάνει η συχνότητα και η ένταση της επίθεσης του Προέδρου της Κύπρου κατά του σχεδίου επίλυσης, κατά της Ελλάδας, κατά της Τουρκίας, κατά της Αγγλίας, κατά των ΗΠΑ και κατά της διεθνούς κοινότητας.» Αν και χιουμοριστικό, το «άρθρο» εμπερικλείει αλήθειες. Όσες φορές προτάθηκε σχέδιο/πλαίσιο λύση, είτε απορρίφθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (όλες οι πρωτοβουλίες την περίοδο 1977-1988, πλην των Συμφωνιών Κορυφής του 1977 και 1979, οι οποίες ήταν γενικές και αόριστες) είτε από το λαό, ο οποίος στις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις (Ιδέες Γκάλι 1993, Σχέδιο Ανάν 2003) επέλεξε για πρόεδρο τον υποψήφιο που απέρριπτε τα σχέδια αντί του απερχόμενου προέδρου που τα υποστήριζε (Κληρίδης – Βασιλείου 1993, Παπαδόπουλος – Κληρίδης 2003).

Εμένα τούτο μου δίνει την αίσθηση ότι φοβόμαστε τη λύση. Πρώτον διότι τα δεδομένα μετά τη λύση είναι άγνωστα και ως γνωστόν το άγνωστο φοβίζει και δεύτερο διότι στην πλευρά μας δεν καλλιεργείται νοοτροπία λύσης του προβλήματος. Δεν προετοιμαζόμαστε για τη λύση. Καλά καλά (προ της υποβολής του Ανάν ) δεν ξέραμε πως θα ήταν η λύση. Καλά καλά επίσης δεν ξέραμε τι σημαίνει «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία» η οποία περιλαμβάνεται στη Συμφωνία Μακαρίου – Denktash από το 1977 Η πολιτική μας ηγεσία, αντί να μας προετοιμάζει για την πιθανή λύση, αναλώνεται σε κούφια και άνευ ουσίας συνθήματα («Όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους», «Αποχώρηση του στρατού κατοχής») καθώς και πολιτική μίσους και δαιμονοποίησης έναντι των Τ/Κ, με τους οποίους, καλώς η κακώς θα κληθούμε να εφαρμόσουμε την όποια λύση.
Θα μου πεί κάποιος, "Ναι, αλλά απο τους Τούρκους και τους Τ/Κ έχουμε υποφέρει πολύ". Συμφωνώ, όμως και αυτοί από εμάς (άσχετα αν αυτό αποσιωπάται). Πως θα εφαρμοστεί λύση βιόσιμη αν δεν καταλαγιάσουν τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος;

Τελευταίως πιστεύω πως αιθεροβατούμε. Πιστεύουμε πως θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και, ως εκ θαύματος, όλοι οι «άλλοι» θα έχουν φύγει και θα έχουμε μείνει μόνοι μας. Και μετά ξυπνήσαμε.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Η χώρα των οξύμορων

Στην Ελλάδα (που όλα τα οξύμωρα συμβαίνουν) ο Υπουργός Απασχόλησης (ο αντίστοιχος του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Κύπρου) απασχολεί τρείς ανασφάλιστους (δηλαδή χωρίς Κοινωνικές Ασφαλίσεις και Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) αλλοδαπούς. Και δεν άνοιξε μύτη. Ούτε και παραιτήθηκε. Και τον στηρίζει και ο Καραμανλής. Κολιός κολιού μάτι βγάζει; Αυτούς ψήφισαν οι εν Ελλάδι πολίτες για κυβέρνηση. Αλλά τουλάχιστον στην Ελλάδα, άμα τους ενοχλεί κάτι αντιδρούν με απεργίες και πορείες. Απεργίες και πορείες μεν, ψηφίζοντας το ίδιο κόμμα, δε. Είναι ή δεν είναι «η χώρα των οξύμωρων»;

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Κύπριοι και ηλεκτρονικό εμπόριο

«Άγνωστο για τους περισσότερους Κύπριους το Ηλεκτρονικό Εμπόριο» γράφει σήμερα η «ΜΑΧΗ», «Για λίγους το ηλεκτρονικό εμπόριο στην Κύπρο» ο «Φιλελεύθερος», επικαλούμενα την πρόσφατη έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας για ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΣΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ, 2007 καθώς και αυτήν της Eurostat για τη χρήση του Internet στην Ευρώπη, 2007. Υπάρχουν αρκετά ενδιαφέρονται στοιχεία, εγώ θα εστιάσω στα εξής: Το πρώτο τρίμηνο του έτους χρησιμοποίησε το Internet (έστω και 1 φορά) το 38% των Κυπρίων. Από αυτούς το 80,8% το χρησιμοποιούν τουλάχιστον 1 φορά τη βδομάδα. Από αυτό το 38%, ένα 40,6% θα ήθελαν να το χρησιμοποιούν περισσότερο. Πέραν της έλλειψης χρόνου, ένα 19.5% από αυτούς φοβούνται θέματα ασφάλειας και προσωπικών δεδομένων. Επίσης, μόνο ένα 7,8% έκανε αγορές από το Internet το 2007. Εγώ θα ήθελα να δω τους λόγους για τους οποίους ΔΕΝ χρησιμοποιείται το Internet και δεν επιλέγουμε αγορές μέσω διαδικτύου.

Δεν φτάνει όμως που είμαστε οι πιο συντηρητικοί στην ΕΕ, τα ΜΜΕ και διάφοροι άλλοι δεν βοηθούν στην εμπέδωση και ανάπτυξη διαδικτύου (κόστος σύνδεσης, δημιουργία φόβου για το Internet).Όταν, κύριοι, τρομοκρατείτε τον κόσμο, χρησιμοποιώντας τίτλους του τύπου «Αδειάζουν λογαριασμούς με ένα κλικ στον υπολογιστή» χωρίς να τους λέτε πώς να προστατευτούν (και πως χρειάζεται απλή κοινή λογική στις συναλλαγές στο δίκτυο), αγαπητοί μου πως περιμένετε να αυξηθεί το ποσοστό που κάνει αγορές;

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Να απαγορεύσουμε στους Άγγλους (!!!!!)

Διάβασα στον «Πολίτη» της περασμένης Τετάρτης (28/11/2007) επιστολή από κάποιον αναγνώστη με τίτλο «Να απαγορεύσουμε στους Άγγλους». Το άρθρο εν ολίγοις γράφει πως εαν οι Άγγλοι προχωρήσουν στη συμφωνία με την Τουρκιά για την λεγόμενη «ΤΔΒΚ» να απαγορεύσουμε (!) στους Άγγλους τουρίστες την είσοδο στα εδάφη μας (!!!). Και διερωτώμαι αν ο εν λόγω Κύριος έχει γνώσιν του τι λέει. Μια κυπριακή παροιμία λέει πως «Άμαν ο Θεός θέλει να σκοτώσει τον λύμπουρα, διά του φτερά για να πετάσει».

Η Κύπρος είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Αγγλία είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Έ.Ε. πολίτης κράτους-μέλους της Ένωσης έχει (μεταξύ πολλών άλλων) δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος της Ένωσης. Αν κάνουμε κάτι τέτοιο, θα μας κράξει (ή μάλλον θα γελά μαζί μας) ολόκληρη η υφήλιος. Χώρια οι οικονομικές κυρώσεις που θα φάμε λόγω παραβίασης των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχω την εντύπωση οτι δεν έχουμε αντιληφθεί τι εστί Ε.Ε. Νομίζουμε πως οι Ευρωπαίοι (και δη οι Άγγλοι) τρων κόνναρα τζιαι εμείς είμαστε οι έξυπνοι.

Επίσης, πάνω στους Άγγλους τουρίστες (και στον τουρισμό γενικότερα) βασίζεται σε μεγάλο βαθμό η οικονομία μας (διότι βάλαμε όλα τα αυγά μας σε ένα καλάθι). Όποτε μας σνομπάρουν, οι επιπτώσεις στην οικονομία είναι εμφανείς. ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ.
Συμφωνώ με τον συγγραφέα στο γεγονός πως «Έχει τζι' αλλού πορτοκαλιές που κάμνουν πορτοκάλια». Εδοκιμάσαμε να έβρουμε αυτές τις πορτοκαλιες αλλά δεν μας βγήκε. Και διερωτώμαι: Περνά μας; Έχουμε στρατηγική (στρατηγική, όχι το άρπα κολλα που εφαρμόζουμε όταν έβρουμε «τα δκυό στενά») για προσέλκυση ποιοτικού τουρισμού; Έχουμε κάτι να προσφέρουμε εκτός από “sun, sea and sex” το οποίο προσφέρουν (πολύ φθηνότερα) και άλλες μεσογειακές χώρες; Έχουμε κάνει κάτι για να πατάξουμε την αισχροκέρδεια στις τουριστικές περιοχές; Ας τα κάνουμε αυτά όλα, ας προσεγγίσουμε ποιοτικό τουρισμο, και βλέπουμε πως θα ξεφορτωθούμε τους Άγγλους φθηνοτουριστες που ζητάνε ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ που προσφέρουμε: ήλιο, θάλασσα και φτηνή διασκέδαση. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Το πιο ωραίο το άφησα για το τέλος: "Ας το δοκιμάσουμε και αυτό το μέτρο. Ίσως λυγίσουμε τα Εγγλεζάκια και αναθεωρήσουν τη συμφωνία τους με τους Τούρκους".(!!!!!!!!!)
Κύριε μου, αιθεροβατείτε. Τα "Εγγλεζάκια" (όπως τα αποκαλείτε ειρωνικά) δεν κάνουν πολιτική του μπακάλικου όπως εμείς. Και με κάτι τέτοιες φαεινές ιδέες "παίρνουν μας τζιαι φέρνουν μας στην βρύσην άποτους". Έχουν πολλές επιλογές διακοπών. Μία λιγότερη δεν θα τους κάνει κακό. Εμάς είναι που θα μας γονατίσει.
Αν ούλλοι οι πολιτικοί μας εν σαν τούτον, πάμεν να μεταναστεύσουμεν όσον εν τζιαιρος. Γιατί εν το γλυτώννουμε το φαλιμέντο. ΕΛΕΟΣ!

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2007

Ηλεκτρονικές Απάτες και Διαδίκτυο

Χθες στις ειδήσεις αναφέρθηκε ότι άγνωστοι έκλεψαν, μέσω διαδικτύου, ποσό 9000 Λιρών από λογαριασμούς Ουκρανής, Μάλιστα, σήμερα, ο "Φιλελεύθερος¨ γράφει σε δεύτερο τίτλο "Αδειάζουν λογαριασμούς με ένα κλικ στον υπολογιστή". Πώς έγινε αυτό; Πολύ απλά, οι δράστες, έστειλαν e-mail δήθεν εκ μέρους της τράπεζας ζητώντας από την παραπονούμενη να πάει σε ιστοσελίδα της τράπεζας για να καταχωρήσει τους κωδικούς πρόσβασης της. Μόνο που αντί σε ιστοσελίδα της τράπεζας, πάει σε άλλη ιστοσελίδα, όπου οι κωδικοί καταχωρούνται σε βάσεις δεδομένων και έτσι οι "ληστές" του διαδικτύου μπορούν πλέον να έχουν πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς του "εξαπατημένου" χρήστη. Άρα, χρειάζεται προσοχή. Το διαδίκτυο είναι μια μικρογραφία του κόσμου που ζούμε. Όπως κάποιος μπορεί να εξαπατηθεί αν δεν προσέξει στις πρόσωπο με πρόσωπο συναλλαγές, έτσι μπορεί και στο διαδίκτυο. Εάν, φερ' ειπεί, κάποιος σας τηλεφωνήσει, ισχυριζόμενος ότι είναι από την τράπεζα σας και ζητά το PIN σας για οποιοδήποτε αληθοφανή λόγο, θα του το λέγατε; Πολύ αμφιβάλλω. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για το διαδίκτυο. Άλλωστε οι τράπεζες ενημερώνουν τους πελάτες τους ότι ΔΕΝ πρόκειται να ζητήσουν στοιχεία πρόσβασης ή στοιχεία πιστωτικών καρτών και τους προτρέπουν εάν λάβουν τέτοια e-mail να επικοινωνήσουν με την τράπεζα. Αν ο εξαπατηθείς χρήστης δεν λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα, γιατί δαιμονοποιούμε το διαδίκτυο.

Απαιτείται προσοχή και κοινή λογική. Είναι δυνατόν να κερδίσει κάποιος κάποιο ποσό σε διαγωνισμό/κλήρωση στο εξωτερικό στον οποίο ΔΕΝ έχει λάβει μέρος; Τότε γιατί πέφτει στην παγίδα και αποκαλύπτει προσωπικά του δεδομένα στους απατεώνες; Όταν θα κάνει μια αγορά αντικειμένου μεγάλης αξίας π.χ. αυτοκινήτου, δεν ψάχνει και το ποιόν του πωλητή (και μάλιστα ενδελεχώς) αναζητώντας συστάσεις και σχόλια και από άλλους πελάτες του συγκεκριμένου πωλητή; Φυσικά! Αυτές οι πληροφορίες υπάρχουν στο διαδίκτυο και για διαδικτυακούς πωλητές. "Εγιω στραώνω τζιαι πουλώ τζιαι σου άμπλεπε τζιαι γόραζε" (Εγώ τυφλώνω και πουλάω, εσύ βλέπε και αγόραζε) λέει μια κυπριακή παροιμία. Χρειάζεται προσοχή και ενημέρωση.

Αλλά δυστυχώς καταφεύγουμε στην εύκολη λύση. Τη δαιμονοποίηση. Ο υπότιτλος του "Φιλελευθέρου" αληθεύει μεν, δαιμονοποιεί δε. Στο άρθρο δεν αναφέρει τίποτα για μέτρα προστασίας του καταναλωτή από τις απάτες. Συνήθως, όταν υπάρχει είδηση για το διαδίκτυο, αφορά είτε ποινικό αδίκημα (κλοπές/απάτες) είτε παρουσίαση νέας ιστοσελίδας από διάφορους φορείς. Ενημέρωση γίνεται σε διάφορες ημερίδες, αλλά αυτές δεν προβάλλονται. Και μετά διερωτόμαστε γιατί είμαστε τελευταίοι στη χρήση του διαδικτύου και στην εξάπλωση της ευρυζωνικότητας. Είμαστε και τεχνοφοβικός λαός. Αυτό συμπληρώνει το πάζλ.

Υπάρχουν μεμονωμένες πρωτοβουλίες, όπως η πρόσφατη του Συνδέσμου Καταναλωτών και παλαιότερες της CYTA. Χρειάζεται όμως επιμόρφωση και ενημέρωση. Στα πλαίσια της υλοποίησης της "Στρατηγικής της Λισσαβόνας" και του i2010 της Ε.Ε. Η Ελλάδα ζήτησε και πήρε επιχορήγηση από την Ε.Ε. για την ανάπτυξη της ευρυζωνικότητας. Εμείς; Μόνο λόγια, δυστυχώς.

Αφήστε το "Ιττερνε" μου ήσυχο!

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Διχόνοια

Με αφορμή τα νέα επεισόδια στις εκδηλώσεις για την επέτειο ανακύρυξής του ψευδοκράτους του Ντενκτας παραθέτω τους παρακάτω στίχους:

144. Η Διχόνοια που βαστάει
Ενα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.

145. Κειο το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά.

146. Από στόμα οπού φθονάει,
Παλληκάρια, ας μην ‘πωθή,
Πως το χέρι σας κτυπάει
Του αδελφού την κεφαλή.

147. Μην ειπούν στο στοχασμό τους
Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
Δεν τους πρέπει ελευθεριά.

Αθάνατε Διονύσιε Σολωμέ! Από τον 18ο αιώνα προέβλεψες και προβλέπεις τις διχόνοιες των Ελλήνων και τις καταστροφές....

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Name and Shame

To Ππαρκινγκ πίσω που το τζιαμι της Εμερκές στην παλιά Λευκωσία, τζιαμε στον "Ερωδό", που 1 Λίρα έγινεν 1.20. Έτσι για να πκιερώνουμε τα 2 Ευρώπουλα στροντζιυλά που τα τωρά για να μας πουν πως έν έχουμε αισχροκέρδεια με την έλευση του Ευρώ. Εκάμαν την ούλλοι που πρίν!

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Ο φόβος του νέου

Βγήκαν και τα αποτελέσματα της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Έρευνας. Και επιβεβαίωσαν επιστημονικά αυτό που είναι τοις πάσι γνωστο. Είμαστε ξενόφοβοι, ρατσιστές, ουραγοί όσον αφορά την χρήση του διαδικτύου. Δεν δεχόμαστε το διαφορετικό. Φοβόμαστε κάθε τι νέο. Έτσι εξηγείται και η βαθειά προσήλωσή μας στη θρησκεία και την εκκλησία.

Τις προάλλες παρήγγειλα οθόνη TFT από το PixMania. Πολυ κάλό και γνωστό κατάστημα. Η παραγγελία έγινε Παρασκευή απόγευμα. Τρίτη μεσημέρι την είχα στα χέρια μου. Χωρίς προβλήματα, σε πολύ καλή τιμή. Το αστείο είναι πως η μάνα μου, άτομο μορφωμένο, με καλή δουλειά και μισθό μου είπε να προσέξω "να μεν μου γελάσουν". Απορρίπτουμε οτιδήποτε νέο και παραμένουμε πιστοί και προσηλωμένη στην παράδοση. Χρησιμοποιούμε άνετα πιστωτικές κάρτες, αλλά φοβόμαστε να χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο για τις καθημερινές τραπεζικές μας συναλλαγές. Προτιμούμε να σταθούμε στην ουρά ή να πληρώσουμε ένα αγοθό πολύ ακριβότερα γιατι ακούσαμε πως "στο Ιντερνετ γελούν τζιαι κλέφτουν". Κάποιος προτιμά να βαστα ένα μάτσο εικοσάλιρα πάνω του, αλλά δεν εμπιστεύεται τις κάρτες. Τα οξύμωρα της βαθύτατα φοβισμένης σε ο,τι νέο κοινωνίας μας....

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2007

Απ’ ον μπορεί να δέρει τογ γάδαρο… (2)

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της εφημερίδας "Ο Φιλελεύθερος"

Το έλα να δεις έγινε στην Τίμη της Πάφου μετά τον εντοπισμό ύποπτων κρουσμάτων αφθώδους πυρετού. Οι ιδιοκτήτες της ύποπτης κτηνοτροφικής μονάδας τα έβαλαν με δημοσιογράφους και κινηματογραφικά συνεργεία που έσπευσαν στην περιοχή. Ευτυχώς, τέλος καλό όλα καλά, καθώς τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν επιβεβαίωσαν τις αρχικές υποψίες για ύπαρξη αφθώδους πυρετού.

Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007

Κυριακάτική εξόρμηση

Πήγα χτες προσκύνημα στη Μονή Μαχαιρά. Προσωπικά δεν είμαι πολύ θρήσκος αλλά αντιμετωπίζω με ευλάβεια και σεβασμό την κάθε επίσκεψή μου σε χώρο λατρείας οιασδήποτε θρησκείας. Και τσαντίζομαι όταν κάποιοι δεν σέβονται το χώρο στον οποίο βρίσκονται. Είχα νευριάσει αφάνταστα, όταν, σε επίσκεψή μου στον Ιερό Ναό Αγ. Λαζάρου στη Λάρνακα το καλοκαίρι, είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν σε παναϋρι. Ακόμα και στον τάφο του Αγίου κάτω από τον Ναό. Ομιλίες, φωνές, φωτογραφίες και παντελής έλλειψη σεβασμού του χώρου. Το ίδιο είχε συμβεί και το 1993, όταν, μαθητής τότε, επισκέφτηκα στα πλαίσια της καθιερωμένης εκδρομής στην Ελλάδα (και) την Κέρκυρα. Στο ναό του Αγ. Σπυρίδωνα επικρατούσε το αδιαχώρητο από «πιστούς» που, ενώ ήθελαν να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου, τσακώνονταν και βρίζονταν χωρίς αιδώ. Ομολογώ ότι έπαθα σοκ, και φυσικά δεν διανοήθηκα να μπω μέσα να προσκυνήσω.


Πίσω στο προσκύνημα. Πήγαμε στη Μονή, προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας. Πολύς κόσμος, αλλά όλοι με τον προσήκοντα σεβασμό. Απόλαυσα την παραμονή μου εντός του Ναού. Βγαίνοντας, πέρασα και από το «Βιβλιοπωλείο» της Μονής, το οποίο είχε, εκτός από βιβλία (χριστιανικά εννοείται) και εικόνες, διάφορα γλυκά, βότανα παραγωγής των Μοναχών. Ουδέν μεμπτό, η Μονή χρειάζεται να έχει έσοδα. Άλλα προσωπικά δεν κατάλαβα την χρησιμότητα κάποιων χριστιανικών βιβλίων. Κυρίως αυτών που πραγματεύονται «σύγχρονα» θέματα: Ναρκωτικά, σεξουαλικές σχέσεις, Μουσική και γενικά τον σύγχρονο τρόπο ζωής κυρίως των νέων. Έριξα μια ματιά σε διάφορα. Αλλά δεν κατάλαβα ούτε σε ποιους απευθύνονται ούτε τι θέλουν να πουν. Και εξηγούμαι: τα βιβλία αυτά περιέχουν αληθοφανείς (πιθανόν και αληθινές) πληροφορίες σχετικά με τα παραπάνω θέματα. Εστιάζονται όμως στα αρνητικά του σύγχρονου τρόπου ζωής και διασκέδασης και προτείνουν την «επιστροφή στο Θεό». ΟΜΩΣ, έχω την αίσθηση ότι ενώ θέλουν να απευθύνονται στα «απολωλότα» πρόβατα, απευθύνονται στους θρησκόληπτους, οι οποίοι απλά επιχαίρουν για την επιλογή τους. ΚΑΙ ουσιαστικά απωθούν.

Τέλος το προσκύνημα, πήγαμε και στο “Krisfygeto toy Afxentioy”. Μη γελάτε, έτσι γράφει η πινακίδα προς το κρησφύγετο στα Αγγλικά. Και διερωτάται κανείς ΠΩΣ στην ευχή θα καταλάβει ο ξένος περιηγητής τι είναι αυτό το Krisfygeto toy Afxentioy χωρίς μια πινακίδα στα Αγγλικά που να εξηγεί ΠΟΙΟΣ ήταν ο Αυξεντίου και ΤΙ έγινε στο συγκεκριμένο χώρο. Επίσης, το μουσείο Γρηγόρη Αυξεντίου κλειστό. Ημέρα Κυριακή. Που ο πλείστος κόσμος θα πάει εκδρομή. Αδυνατώ να συλλάβω τη λογική που θέλει μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους κλειστά Κυριακές και Αργίες.

Αυτά από την περιήγησή μου στου «Μαshαιρά τα Όρη».

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Call for solidarity

Dear friends,

Recently attacks towards me coming from racist and fascistic circles in the Northern part of Cyprus took a different dimension and started heading towards a social lynch.

Until today, I did not show any reaction towards these attacks. There was no need to take these political attacks seriously. Although I was shown as a target and threatened through these attacks I believed in the support of the democratic forces in our community and I was thinking that the most beautiful response to them which were forwarded not only towards me but also towards my friends, was our life style and our writing. The last three years these attacks took a new course and they turned into a very open and vulgar sexual harassment. I kept silent even then, as many women would do on such occasions. Knowing that talking about them and objecting to them could even increase the victimisation of my gender. But recently things turned into a serious and unacceptable level. Extracts from my novel, of which the first edition was published in 2002 by Iletisim publications, were selected out of context, distorted and were presented as my own biography and transformed into instruments of sexual harassment against me. These attacks are both trying to degrade me in the eyes of the society through humiliation and “assassinate” me psychologically. These newspapers are read out every morning on TV programs, some of which are via satellite. In our small society in the Northern part of Cyprus, whoever I meet is talking about them. The Newspapers are in the hands of my students at the University.

I finally decided to take action. First, I will start a legal struggle and ask for a good amount of money. I wish that this case be primarily viewed as a case for the defence of literature and so be transformed into a platform for discussion of freedom of expression and creation. I want to turn this trial process into a festival on literature and the freedom to create and so refrain from presenting it merely as a court case about sexual harassment in which I will be placed as the centre. I know that I can do this only with your support, all of you my friends, the writers, the feminist and human rights activists. I wish that with the speeches we will make during the process of the court hearingsd and with the conferences we will organize outside we shall be defending literature and our right to creatively imagine. I also I dream that with the compensation money we will win we can organize a literary festival. At this stage what I need urgently is your psychological support.

I know that I am part of this beautiful family and I am sure that you will honor me with your support.

I embrace you with love.

Neşe Yaşın

ΥΓ: Η Νεσιέ Γιασίν είναι η δημιουργός του γνωστού μελοποιημένου ποιήματος "Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο..."

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

Απ' ον μπορεί να δέρει το γάδαρο...

Δέρνει το σάμα! Έτσι έγινε χθες στη βουλή με τους βουλευτές να βάλλουν προς τους λειτουργούς του Τμήματος Πολεοδομίας. Ούτε λιγο ούτε πολύ τους είπαν πως "τα παίρνουν" και μοιράζουν παρεκκλίσεις και άδειες δεξιά και αριστερά. Αφορμή η συζήτηση για την αδειοδότηση του IKEA και του The Mall.

Σκέψη πρώτη: Την άδεια την έδωσε το τμήμα πολεοδομίας ή το Υπουργικό Συμβούλιο;
Σκέψη δεύτερη: Αν κάποιος Λειτουργός του εν λόγω τμήματος κάνει μύνηση για λίβελλο τι θα γίνει; Διότι οι "κραυγές" των βουλευτών δε νομίζω ναείναι στοιχειοθετημένες "με αποδείξεις και χαρτόσημα". Διότι αν είναι, θα έπρεπε να δοθούν στις αρμόδιες αρχές για περαιτέρω διερεύνηση και πιθανώς δίωξη των λειτουργών για τους οποίους υπάρχουν στοιχεία. Αντί αυτού είδαμε ύβρεις και αστοιχείωτες γενικές κατηγορίες. Και που δεν αγγίζουν τους πραγματικούς ενόχους...

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

Αποποίηση Ευθύνης

Ο αναγνώστης του ιστολογίου αυτού θα διαβάσει τις σκέψεις του συγγραφέα πάνω σε διάφορα θέματα που αντιμετωπίζει και τον απασχολούν εν τη μακαρία (;;) νήσω Κύπρω. Ο συγγραφέας δεν ευθύνεται για τυχόν εκνευρισμο, απώλεια ψυχραιμίας και τα συνεπακόλουθά της.
Το ιστολόγιο αυτό δεν συνίσταται σε ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι σε θέση να ανεχθούν άλλη άποψή εκτός από τη δική τους.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση και την ανάγνωση.