Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007

Τίτλοι τέλους για το Netscape



Όσοι ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν δειλά-δειλά το (τότε) καινοφανές και πρωτοεμφανιζόμενο (για τα Κυπριακά δεδομένα) Διαδίκτυο, κάπου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, είτε από την οικία/ χώρο εργασίας τους (σπανιότερα) είτε από τα πρώτα Internet Cafe (όπως το θρυλικό Theatro Cybercafé στην παλιά Λευκωσία) μυήθηκαν χρησιμοποιώντας ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα πλοήγησης (browser). Τον θρυλικό Netscape Navigator (εκδόσεις 3 & 4). Χρησιμοποιώντας τον μυηθήκαμε και γαλουχηθήκαμε στα μυστικά αυτού που σήμερα θεωρείται κοινός τόπος, αλλά για μας ήταν άγνωστο τοπίο προς εξερεύνηση: τι είναι, πως το χρησιμοποιείς, τι μπορείς να κάνεις με αυτό. Το Netscape ήταν ο πλοηγός που είχε τη μερίδα του λέοντος στις προτίμησης των -λιγοστών, τότε - χρηστών του Διαδικτύου, με ποσοστά που ξεπερνούσαν το 90%!


Προσωπικά, συνδέω το Netscape με τα φοιτητικά μου χρόνια: Καθώς τα workstations στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου που σπούδασα είχαν αποκλειστικά Unix (Sun Solaris για την ακρίβεια, τα Windows εθεωρούντο μίασμα) και ο Internet Explorer, που σήμερα κατέχει τη μερίδα του λέοντος είχε μόλις αρχίσει να γίνεται ανταγωνιστικός (στην έκδοση 3), και δεν υπήρχε έκδοσή του για Unix (όπως και σήμερα) , οι εκδόσεις 3.04 και 4.04 του Netscape Navigator με συντρόφευαν στις πρώτες διαδικτυακές μου αναζητήσεις.


Πως και θυμήθηκα τον -έκπτωτο πλέον- Netscape; Απλούστατα, διαβάζοντας πως η AOL, η οποία αγόρασε την Netscape Communications το 1998, εγκαταλείπει το Netscape από την 1η προσεχούς Φεβρουαρίου. Η κάμψη του σε σχέση με τον Internet Explorer καθώς και η ανάδυση νέων προγραμμάτων πλοήγησης (όπως είναι ο Opera και o Firefox) ήταν οι λόγοι που οδήγησαν την AOL στην εγκατάλειψη του Netscape και την προώθηση των χρηστών στο Firefox (στη μηχανή του οποίου βασίζονταν οι τελευταίες εκδόσεις του). Τέλος εποχής, λοιπόν και ταυτόχρονα ένα μεγάλο αντίο στο θρυλικό (και ιστορικό πλέον) browser.



Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2007

Καλές Γιορτές

Ο γράφων θα ήθελε να ευχηθεί σε όλους Καλές Γιορτές, "αίσιον και ευτυχες το νέον έτος 2008" και καλή τύχη στος υποψηφίους (πρώτα) και στον Ελληνικό Κυπριακό λαό (δευτερευόντως).

Ο φόβος της λύσης

Τις προάλλες, καθώς περιπλανιόμουν στον κυβερνοχώρο, έπεσα πάνω σε ένα άρθρο για την Κύπρο, στη Φρικηπαιδεία. Η Φρικηπαιδεία είναι παρωδία της Βικιπαιδείας (Wikipedia). Το άρθρο τιτλοφορείται «Φαινόμενο Μακαρίου Doppler» και εν ολίγοις αναφέρει πως «όσο περισσότερο πλησιάζει η πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού, τόσο αυξάνει η συχνότητα και η ένταση της επίθεσης του Προέδρου της Κύπρου κατά του σχεδίου επίλυσης, κατά της Ελλάδας, κατά της Τουρκίας, κατά της Αγγλίας, κατά των ΗΠΑ και κατά της διεθνούς κοινότητας.» Αν και χιουμοριστικό, το «άρθρο» εμπερικλείει αλήθειες. Όσες φορές προτάθηκε σχέδιο/πλαίσιο λύση, είτε απορρίφθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (όλες οι πρωτοβουλίες την περίοδο 1977-1988, πλην των Συμφωνιών Κορυφής του 1977 και 1979, οι οποίες ήταν γενικές και αόριστες) είτε από το λαό, ο οποίος στις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις (Ιδέες Γκάλι 1993, Σχέδιο Ανάν 2003) επέλεξε για πρόεδρο τον υποψήφιο που απέρριπτε τα σχέδια αντί του απερχόμενου προέδρου που τα υποστήριζε (Κληρίδης – Βασιλείου 1993, Παπαδόπουλος – Κληρίδης 2003).

Εμένα τούτο μου δίνει την αίσθηση ότι φοβόμαστε τη λύση. Πρώτον διότι τα δεδομένα μετά τη λύση είναι άγνωστα και ως γνωστόν το άγνωστο φοβίζει και δεύτερο διότι στην πλευρά μας δεν καλλιεργείται νοοτροπία λύσης του προβλήματος. Δεν προετοιμαζόμαστε για τη λύση. Καλά καλά (προ της υποβολής του Ανάν ) δεν ξέραμε πως θα ήταν η λύση. Καλά καλά επίσης δεν ξέραμε τι σημαίνει «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία» η οποία περιλαμβάνεται στη Συμφωνία Μακαρίου – Denktash από το 1977 Η πολιτική μας ηγεσία, αντί να μας προετοιμάζει για την πιθανή λύση, αναλώνεται σε κούφια και άνευ ουσίας συνθήματα («Όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους», «Αποχώρηση του στρατού κατοχής») καθώς και πολιτική μίσους και δαιμονοποίησης έναντι των Τ/Κ, με τους οποίους, καλώς η κακώς θα κληθούμε να εφαρμόσουμε την όποια λύση.
Θα μου πεί κάποιος, "Ναι, αλλά απο τους Τούρκους και τους Τ/Κ έχουμε υποφέρει πολύ". Συμφωνώ, όμως και αυτοί από εμάς (άσχετα αν αυτό αποσιωπάται). Πως θα εφαρμοστεί λύση βιόσιμη αν δεν καταλαγιάσουν τα πάθη και τα μίση του παρελθόντος;

Τελευταίως πιστεύω πως αιθεροβατούμε. Πιστεύουμε πως θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και, ως εκ θαύματος, όλοι οι «άλλοι» θα έχουν φύγει και θα έχουμε μείνει μόνοι μας. Και μετά ξυπνήσαμε.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Η χώρα των οξύμορων

Στην Ελλάδα (που όλα τα οξύμωρα συμβαίνουν) ο Υπουργός Απασχόλησης (ο αντίστοιχος του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Κύπρου) απασχολεί τρείς ανασφάλιστους (δηλαδή χωρίς Κοινωνικές Ασφαλίσεις και Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) αλλοδαπούς. Και δεν άνοιξε μύτη. Ούτε και παραιτήθηκε. Και τον στηρίζει και ο Καραμανλής. Κολιός κολιού μάτι βγάζει; Αυτούς ψήφισαν οι εν Ελλάδι πολίτες για κυβέρνηση. Αλλά τουλάχιστον στην Ελλάδα, άμα τους ενοχλεί κάτι αντιδρούν με απεργίες και πορείες. Απεργίες και πορείες μεν, ψηφίζοντας το ίδιο κόμμα, δε. Είναι ή δεν είναι «η χώρα των οξύμωρων»;

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007

Κύπριοι και ηλεκτρονικό εμπόριο

«Άγνωστο για τους περισσότερους Κύπριους το Ηλεκτρονικό Εμπόριο» γράφει σήμερα η «ΜΑΧΗ», «Για λίγους το ηλεκτρονικό εμπόριο στην Κύπρο» ο «Φιλελεύθερος», επικαλούμενα την πρόσφατη έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας για ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΣΤΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ, 2007 καθώς και αυτήν της Eurostat για τη χρήση του Internet στην Ευρώπη, 2007. Υπάρχουν αρκετά ενδιαφέρονται στοιχεία, εγώ θα εστιάσω στα εξής: Το πρώτο τρίμηνο του έτους χρησιμοποίησε το Internet (έστω και 1 φορά) το 38% των Κυπρίων. Από αυτούς το 80,8% το χρησιμοποιούν τουλάχιστον 1 φορά τη βδομάδα. Από αυτό το 38%, ένα 40,6% θα ήθελαν να το χρησιμοποιούν περισσότερο. Πέραν της έλλειψης χρόνου, ένα 19.5% από αυτούς φοβούνται θέματα ασφάλειας και προσωπικών δεδομένων. Επίσης, μόνο ένα 7,8% έκανε αγορές από το Internet το 2007. Εγώ θα ήθελα να δω τους λόγους για τους οποίους ΔΕΝ χρησιμοποιείται το Internet και δεν επιλέγουμε αγορές μέσω διαδικτύου.

Δεν φτάνει όμως που είμαστε οι πιο συντηρητικοί στην ΕΕ, τα ΜΜΕ και διάφοροι άλλοι δεν βοηθούν στην εμπέδωση και ανάπτυξη διαδικτύου (κόστος σύνδεσης, δημιουργία φόβου για το Internet).Όταν, κύριοι, τρομοκρατείτε τον κόσμο, χρησιμοποιώντας τίτλους του τύπου «Αδειάζουν λογαριασμούς με ένα κλικ στον υπολογιστή» χωρίς να τους λέτε πώς να προστατευτούν (και πως χρειάζεται απλή κοινή λογική στις συναλλαγές στο δίκτυο), αγαπητοί μου πως περιμένετε να αυξηθεί το ποσοστό που κάνει αγορές;

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007

Να απαγορεύσουμε στους Άγγλους (!!!!!)

Διάβασα στον «Πολίτη» της περασμένης Τετάρτης (28/11/2007) επιστολή από κάποιον αναγνώστη με τίτλο «Να απαγορεύσουμε στους Άγγλους». Το άρθρο εν ολίγοις γράφει πως εαν οι Άγγλοι προχωρήσουν στη συμφωνία με την Τουρκιά για την λεγόμενη «ΤΔΒΚ» να απαγορεύσουμε (!) στους Άγγλους τουρίστες την είσοδο στα εδάφη μας (!!!). Και διερωτώμαι αν ο εν λόγω Κύριος έχει γνώσιν του τι λέει. Μια κυπριακή παροιμία λέει πως «Άμαν ο Θεός θέλει να σκοτώσει τον λύμπουρα, διά του φτερά για να πετάσει».

Η Κύπρος είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Αγγλία είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της Έ.Ε. πολίτης κράτους-μέλους της Ένωσης έχει (μεταξύ πολλών άλλων) δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος της Ένωσης. Αν κάνουμε κάτι τέτοιο, θα μας κράξει (ή μάλλον θα γελά μαζί μας) ολόκληρη η υφήλιος. Χώρια οι οικονομικές κυρώσεις που θα φάμε λόγω παραβίασης των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχω την εντύπωση οτι δεν έχουμε αντιληφθεί τι εστί Ε.Ε. Νομίζουμε πως οι Ευρωπαίοι (και δη οι Άγγλοι) τρων κόνναρα τζιαι εμείς είμαστε οι έξυπνοι.

Επίσης, πάνω στους Άγγλους τουρίστες (και στον τουρισμό γενικότερα) βασίζεται σε μεγάλο βαθμό η οικονομία μας (διότι βάλαμε όλα τα αυγά μας σε ένα καλάθι). Όποτε μας σνομπάρουν, οι επιπτώσεις στην οικονομία είναι εμφανείς. ΘΑ ΠΕΙΝΑΣΟΥΜΕ.
Συμφωνώ με τον συγγραφέα στο γεγονός πως «Έχει τζι' αλλού πορτοκαλιές που κάμνουν πορτοκάλια». Εδοκιμάσαμε να έβρουμε αυτές τις πορτοκαλιες αλλά δεν μας βγήκε. Και διερωτώμαι: Περνά μας; Έχουμε στρατηγική (στρατηγική, όχι το άρπα κολλα που εφαρμόζουμε όταν έβρουμε «τα δκυό στενά») για προσέλκυση ποιοτικού τουρισμού; Έχουμε κάτι να προσφέρουμε εκτός από “sun, sea and sex” το οποίο προσφέρουν (πολύ φθηνότερα) και άλλες μεσογειακές χώρες; Έχουμε κάνει κάτι για να πατάξουμε την αισχροκέρδεια στις τουριστικές περιοχές; Ας τα κάνουμε αυτά όλα, ας προσεγγίσουμε ποιοτικό τουρισμο, και βλέπουμε πως θα ξεφορτωθούμε τους Άγγλους φθηνοτουριστες που ζητάνε ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ που προσφέρουμε: ήλιο, θάλασσα και φτηνή διασκέδαση. ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Το πιο ωραίο το άφησα για το τέλος: "Ας το δοκιμάσουμε και αυτό το μέτρο. Ίσως λυγίσουμε τα Εγγλεζάκια και αναθεωρήσουν τη συμφωνία τους με τους Τούρκους".(!!!!!!!!!)
Κύριε μου, αιθεροβατείτε. Τα "Εγγλεζάκια" (όπως τα αποκαλείτε ειρωνικά) δεν κάνουν πολιτική του μπακάλικου όπως εμείς. Και με κάτι τέτοιες φαεινές ιδέες "παίρνουν μας τζιαι φέρνουν μας στην βρύσην άποτους". Έχουν πολλές επιλογές διακοπών. Μία λιγότερη δεν θα τους κάνει κακό. Εμάς είναι που θα μας γονατίσει.
Αν ούλλοι οι πολιτικοί μας εν σαν τούτον, πάμεν να μεταναστεύσουμεν όσον εν τζιαιρος. Γιατί εν το γλυτώννουμε το φαλιμέντο. ΕΛΕΟΣ!