Συμπληρώνονται αυτό τον Ιούνιο 30 χρόνια από την κυκλοφορία ενός από τους σημαντικότερους δίσκους του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού. “Τα τραγούδια της Χαρούλας” σε μουσική του αξέχαστου Μάνου Λοϊζου, στίχους των Μανώλη Ρασούλη και Πυθαγόρα και ερμηνεία από την ανερχόμενη, τότε, Χαρούλα Αλεξίου.
Σε μια εποχή λοιπόν όταν η Ελλάδα από τη μια «θυμάται» ακούγοντας τα "Παραπονεμένα Λόγια" των Μαρκόπουλου - Ελευθερίου και από την άλλη «αναρωτιέται» αν πειράζει που είναι μεγάλη φίρμα ο Γιάννης Φλωρινιώτης, έρχονται Τα Τραγούδια Της Χαρούλας ώστε να θυμίσουν, αφ' ενός, ότι υπάρχει και το έντεχνο λαϊκό και, αφ' ετέρου, να μας πουν με τον πολιτικό τους στίχο ότι χρειάζεται ακόμα δουλειά για να αλλάξουν τα πράγματα: “σχεδόν πενήντα χρόνια βάσανα και διωγμοί, τώρα στη μαύρη αρρώστια ανάξια πληρωμή” , “μα η ζωή λεχώνα, ελπίδες γέννησε” ("Τίποτα Δεν Πάει Χαμένο"). Τονίζουν επίσης “την αγωνία αυτού του τόπου για ζωή”, την ανάγκη να ξεφύγει από ό,τι πέρασε, αλλά όχι και να ξεχάσει ("Μες Στο Πληθος").
Τα τραγούδια του δίσκου έχουν γίνει διαχρονικά. Το αξεπέραστο “Όλα σε θυμίζουν” –Μάνο Λοϊζο –, “Ο Φαντάρος”, “Τέλι τέλι τέλι”, "Σε Πέντε Ώρες Ξημερώνει Κυριακή", “Κι εγώ σαν πόλη”, “Γύφτισα τον εβύζαξε”, “Την όγδοη μέρα”, είναι τραγούδια που ακούγονται και συγκινούν ακόμα και σήμερα.
Σας αφήνω να απολαύσετε το “Τίποτα δεν πάει χαμένο”, από τη συναυλία της ερμηνεύτριας με τους Σωκράτη Μάλαμα και Αλκίνοο Ιωαννίδη στο Λυκαβηττό το 2006. Ένα τραγούδι , που εκφράζει τα βάσανα και τις ελπίδες του λαού και που, ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια μετά, συγκινεί και ανατριχιάζει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου