Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Γιατί μου τη δίνει όταν ακούω "Πρέπει να..."

Από την ημέρα της γέννησής μας, η λέξει πρέπει είναι ίσως αυτή που ακούμε τις περισσότερες φορές όταν κάποιος θέλει να μας πει να κάνουμε κάτι. Εμένα η λέξη τουτη φακκά μου. Για μένα η λέξη "πρέπει" υφίσταται μόνο στις περιπτώσεις που υποχρεούσαι απο τη νομοθεσία να κάνεις κάτι. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις υπάρχει μόνο η λέξη "επιλέγω". Επιλέγεις. Για τους σωστούς ή τους λάθος λόγους. ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ.

Αν είδετε την ταινία του 1995 "Dangerous Minds" ("Ασυμβίβαστη γενιά" στα ελληνικά) θα δείτε μια πολύ εύστοχης συζήτηση της καθηγήτριας με τους μαθητές της, σε γυμνάσιο περιοχής γκέτο.

Της λένε πως δεν έχουν επιλογές και τους λέει πως υπάρχουν έφηβοι που "επιλέγουν να μήν ανέβουν σε εκείνο το λεωφωρείο" (που πάει στο σχολείο). ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ.

Ας δούμε κάποια παραδείγματα:
Σχολείο: Είναι υποχρεωτικό βάσει της , δηλαδή ΠΡΕΠΕΙ, να πας μέχρι τα 15. Απο κει και πέρα μπορείς να πας τεχνική, Σύστημα μαθητείας, ή απλά να ξεκινήσεις δουλειά.
Πανεπιστήμιο: Επισης δεν είναι υποχρεωτικό. ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ να πας γιατί θεωρείς πως θα σου προσφέρει καλύτερα εφόδια για τη μετέπειτα ζωή σου. (ο σωστός λόγος) Η γιατί πάνε όλοι. Ή γιατί οι γονείς θεωρούν πως θα υστερείς αν δεν σπουδάσεις. (οι λάθος λόγοι). Ένας καλός τεχνίτης, σήμερα, βγάζει περισσότερα από έναν απόφοιτο πανεπιστημίου.
Δουλεία: ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ να εργαστείς. Για εισόδημα και κοινωνικοποίηση. Μπορείς πολύ έυκολα να συντηρείσαι από τους γονείς σου ή να λομοκτονήσεις ;)
Γάμος - Παιδιά: Εδώ είναι λίγο περίεργα τα πράγματα. Αν θέλεις να κάνεις οικογένεια είσαι υποχρεωμένος να παντρυτείς, μια και δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία να καλύπτει νομικά τα ανύπαντρα ζευγάρια-γονείς. Οπότε εφόσον αγαπάς το σύντροφό σου και θες να κάνεις οικογένεια, παντρεύεσαι για τους σωστούς λόγους. Αν κανένας από τους δυό σας δε θέλει παιδιά, μπορείς πολύ απλά να συζήσεις. Όλοι οι άλλοι λόγοι που πολύ καλά ανέπτυξε η Μάνα σε σχόλιο της σε κάποιο blog είναι οι λάθος λόγοι.
Προσωπικά δε θέλω να παντρευτώ για κανένα λάθος λόγο. Αν θα παω για γάμο θα είναι με αυτήν που έγω πιστεύω ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου, θα νιώθει και αυτή το ίδιο για μένα, και θα θέλουμε να κάνουμε παιδιά. Κάτι για το οποίο δεν τρελλαίνομαι, οπότε ζήσε Μάη μου...

Εκκλησία: Εκκλησιάζεσαι γιατί το νιώθεις τζιαι γιατί το θέλεις τζιαι γιατί θέλεις να απομονωθείς τζιαι να πεις δκυό κουβέντες με τον Πλάστη μου. Προσωπικά πάω μόνο για το "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου"της Μ. Πέμπτης, το "Αξιόν Εστι" και το "Η Ζωή εν Τάφω" της Μ. Παρασκευής, το "Ανάστα ο Θεός" και το "Χριστός Ανέστη" του Μ. Σαββάτου. ΔΕΝ έχω εξομολογηθεί ποτέ μου και κοινωνώ σπάνια. Δεν θεωρώ πως έχω κάμει ΤΙΣ αμαρτίες και σίγουρα δεν θα βγάλω τα εσώψυχα μου στον πρώτο τυχόντα που επέλεξε να επαγγέλλεται τον ιερέα -για τους σωστούς ή τους λάθος λόγους- και απλά θα μου αραδιάσει 500 πρέπει παρωχημένων εποχών χωρίς να κάτσει να με ακούσει και να με συμβουλεύσει ΣΑΝ ΠΑΤΕΡΑΣ προς γιο.

Οπότε κοπέλια μεν μου λαλείτε πως ΠΡΕΠΕΙ να κάμω κάτι. ΕΝ ΚΑΛΟ να κάμω κάτι για κάποιους λόγους. Τζιαι αφήστε με να δκιαλεξω ΑΝ θα το κάμω τζιαι ΠΟΤΕ θα το κάμω.

4 σχόλια:

yannidakis είπε...

δεν εχεις συνειδητοποιησει την εννοια του "πρεπει" και να εισαι σιγουρος θα τη βρεις μπροστα σου. Δε θα αργησει ο καιρος που εσυ θα χρησιμοποιεις το "πρεπει" σε αλλους και τοτε θα σου ειναι δυσκολο να μπεις στη θεση του, γιατι σιγουρα δε θα θελεις ο αλλος να ειναι τοσο... επαναστατης οσο εισαι εσυ τωρα :[

bestman είπε...

Κατ' εσένα δηλαδή, τί εκφράζει το "πρέπει";

Neraida είπε...

Ξέρεις τι;

Έχεις επιλέξει τα δικά σου πρέπει και δεν το ξέρεις.

π.χ. λες ότι τα μόνα πρέπει που δέχεσαι είναι εκείνα που είναι κατωχηρωμένα από τον νόμο. Η μόνη εξουσία την οποία ασπάζεσαι είναι η νομοθετική.

Απλά τα πράγματα.

Για σένα.

Εγώ, φυσικά κι έχω δικαίωμα κι επιλογή να κλέψω, να σκοτώσω, να καταστρέψω, να αργήσω να πάω στη δουλειά.

Όλα είναι επιλογές είτε το ξέρουμε είτε όχι.
π.χ. όλα τα παιδιά είναι αναγκασμένα να πάνε στο σχολείο.
Κανένα , μα κανένα παιδί δεν είναι υπόχρεο να μάθει. Υπάρχουν παιδιά που τελειώνουν σχολεία και είναι αναλφάβητοι. Δικαίωμά τους.

Μια φίλη μου λέει ότι το πρέπει είναι τα θέλω των άλλων.

Μήπως είναι καιρός να αρχίσεις να νοιάζεσαι για τα θέλω των ανθρώπων που είναι γύρω σου;
Μήπως είναι καιρός να δεις τις άμυνες σου, να ξεπεράσεις τις αντιδράσεις σου;
Ας σου λέει ο καθένας τι πρέπει να κάνεις. Εκτίμησε τουλάχιστον ότι νοιάζεται λίγο για σένα. Και πέτα στα σκουπίδια την άποψή του.

Την προσωπική μου σχέση με το πρέπει θα την αναρτήσω στο μπλογκ μου.

Kostis είπε...

δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!! όλα αυτά τα "πρέπει" που υπάρχουν γύρω μας που άγραφα τα θέτει η κοινωνία και πρέπει να τηρούνται με εκνευρίζουν αφάνταστα. Ο καθένας ας κάνει αυτό που θεωρεί καλύτερο για τον εαυτό του και τους γύρω του, και όχι γιατί έτσι "πρέπει"!