Η πρώτη ξένη ταινία που θυμάμαι να είχα δει (ή μήπως ήταν η πρώτη ταινία που γράψαμε στο video; Δε θυμάμαι... :P) ήταν το Grease (όσοι δεν το ξέρετε, google it ;) ). Tην είδα ξανά ακόμη κανά-δυό φορές, όταν πλέον ήμουν σε θέση να καταλάβω περί τίνος επρόκειτο.
Μου είχε κάνει εντύπωση ένα τραγούδι, μάλλον οι στίχοι του, που έλεγε η ατίθαση, κυνική κοπέλα, που απείχε από το πρότυπο του καλου, σεμνού κοριτσιού των αμερικάνικων 50s (που ήταν η πρωταγωνίστρια), που ζούσε τη ζωή της, είχε τις σχέσεις τις (πράγμα αδιανόητο για την εποχή) και σε κάποιο σημείο της ταινίας απομονώνεται από τους υπόλοιπους γιατί (νομίζει πως) μένει έγκυος.
Και μετά συμβαίνει αυτό:
Σατιρίζει την υποκρισία της εποχής , αλλά λέει και κάτι πολύ σοφό...
I could stay home every night,
Wait around for Mr. Right.
Take cold showers every day,
And throw my life away,
On a dream that won't come true.
Wait around for Mr. Right.
Take cold showers every day,
And throw my life away,
On a dream that won't come true.
Το ίδιο λέει και κάποιος αμερικανός παρουσιαστής ενός reality show, του Dirty Jobs, σε κάποιον που του γράφει ζητώντας συμβουλή για την "τέλεια" δουλειά.
Του απαντά πως αν δε τσαλακωθείς, αν δε δοκιμάσεις δεν πρόκειται να πετύχεις κάτι. τον κάνει σκόνη, συγκρίνοντάς τον με το άτομο που ψάχνει για έρωτα, αλλά απορρίπτει συνεχώς νέα πρόσωπα και καταστάσεις χωρίς να δοκιμάσει, με το σκεπτικό του "έχω κάτι να κερδίσω;"
Πάντα έχεις κάτι να κερδίσεις. Ακόμα και μια κακή εμπειρία δεν παύει να είναι εμπειρία. "Ουδέν κακόν αμιγές καλού", έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Άλλωστε, είμαι της άποψης πως "τίποτα δε γίνεται τύχαια, ούτε τα άσχημα, ούτε τα ωραία".
Και όλα έχουν να κάνουν με τον θετικό ή αρνητικό τρόπο αντιμετώπισης των καταστάσεων ;)
ΥΓ: Η ερώτηση και η εξαιρετική απάντηση βρίσκονται εδώ .
2 σχόλια:
Χα Χα!! Ήταν μετά τον πόλεμον. Εφύαμεν που το Βαρώσι τζιαι εσκορπιστήκαμεν άλλοι ποτζιεί τζιαι άλλοι ποδά. Θυμούμαι έβαλεν μας ο παπάς μου μες το λαντρόβε τζιαι επήαμεν που το χωρκόν στη Λεμεσό να δούμεν τους συγγενείς. Θα είμαστιν καμιάν δώδεκα-δεκατριών. Επήαμεν ούλλα τα ανήψια ΣΙ ΝΕ ΜΑ!!! ναι με μεγάλην οθόνην.
Τζιαι είδαμεν το GREASE!!!
Tούτον που λαλείς για τες σχέσεις πουπάνω-πουπάνω δεν ηξέρω. Εν τζιαι ζήτημαν χαραχτήρα. Έισιει κόσμον για τον οποίον μια σχέση εν το Α τζιαι το Ω της ζωής, εξ ού τζιαι δεν του τυχαίνει τζιαι πολλά συχνά. Όποτε άμαν σου τύχει σε έτσι συνθήκες πιάννει πολλά βαθκειά.
Εμείς εζήσαμε την εποχή του video (δεκαετία 80). Τα σινεμά εκλείαν το ένα μετά το άλλο, τα video clubs εφυτρώναν όπως τα μανιτάρκα. Σινεμα πρέπει να επήα για πρώτη φορά το 90 ή το 91.
Τζιεινον που λαλώ βασικά εν η αρχαία φραση "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" αν θέλεις να κάμεις κάτι. Μεν τα περιμένεις ούλλα που το ριζικό, τη σόρτα, το κισμέτι!
Δημοσίευση σχολίου