Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Κούβα

Επέστρεψα προ μιας περίπου βδομάδας από την μοναδική Κούβα. Αν με ρωτούσατε λοιπόν τι είναι Κούβα, θα απαντούσα ως εξής:

Κούβα είναι ο κόσμος που χορεύει συνέχεια στους δρόμους
Είναι ο κόσμος που περιμένει στην ουρά για ώρες για κάτι που εμείς θεωρούμε δεδομένο - μια σοκολάτα ή ένα παγωτό
Ειναι ο κόσμος που δεν θα ζητήσει λεφτά, αλλά σοκολάτες, σαπούνια ή χρωματιστά.
Είναι ο σερβιτόρος στο ξενοδοχείο με το όνομα "Ορέστης" που ήξερε την Κύπρο και τις πόλεις τις.
Είναι το βλέμμα ευγνωμοσύνης του πατέρα στην αγορά της παλιάς Αβάνας, όταν έδωσα κάτιτις γλυκό στο γιό του. Που τον έδιωχνε απο κοντά μας όταν ο μικρός μας πλησίασε.
Είναι η δασκάλα, που μας πήγε στην αίθουσα πληροφορικής δημοτικού σχολείου, και η περηφάνεια με την οποία μας μίλαγε.
Είναι όλοι αυτοί που κάνουν ωτοστοπ και μπορεί και να κοιμηθούν το βράδυ στο δρόμο μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους.
Είναι οι κατάφυτοι βράχοι, τύπου και μεγέθους Μετεώρων στο Βινιάλες με τις φοινικιές να υφίστανται πάνω στο βράχο.
Είναι το ωραιότερο Daquiri, φυσική Pina Colada (με γάλα καρύδας), Mojito και Cuba Libre που είχα πιει ποτέ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: