Πήγα χτες προσκύνημα στη Μονή Μαχαιρά. Προσωπικά δεν είμαι πολύ θρήσκος αλλά αντιμετωπίζω με ευλάβεια και σεβασμό την κάθε επίσκεψή μου σε χώρο λατρείας οιασδήποτε θρησκείας. Και τσαντίζομαι όταν κάποιοι δεν σέβονται το χώρο στον οποίο βρίσκονται. Είχα νευριάσει αφάνταστα, όταν, σε επίσκεψή μου στον Ιερό Ναό Αγ. Λαζάρου στη Λάρνακα το καλοκαίρι, είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν σε παναϋρι. Ακόμα και στον τάφο του Αγίου κάτω από τον Ναό. Ομιλίες, φωνές, φωτογραφίες και παντελής έλλειψη σεβασμού του χώρου. Το ίδιο είχε συμβεί και το 1993, όταν, μαθητής τότε, επισκέφτηκα στα πλαίσια της καθιερωμένης εκδρομής στην Ελλάδα (και) την Κέρκυρα. Στο ναό του Αγ. Σπυρίδωνα επικρατούσε το αδιαχώρητο από «πιστούς» που, ενώ ήθελαν να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου, τσακώνονταν και βρίζονταν χωρίς αιδώ. Ομολογώ ότι έπαθα σοκ, και φυσικά δεν διανοήθηκα να μπω μέσα να προσκυνήσω.
Πίσω στο προσκύνημα. Πήγαμε στη Μονή, προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας. Πολύς κόσμος, αλλά όλοι με τον προσήκοντα σεβασμό. Απόλαυσα την παραμονή μου εντός του Ναού. Βγαίνοντας, πέρασα και από το «Βιβλιοπωλείο» της Μονής, το οποίο είχε, εκτός από βιβλία (χριστιανικά εννοείται) και εικόνες, διάφορα γλυκά, βότανα παραγωγής των Μοναχών. Ουδέν μεμπτό, η Μονή χρειάζεται να έχει έσοδα. Άλλα προσωπικά δεν κατάλαβα την χρησιμότητα κάποιων χριστιανικών βιβλίων. Κυρίως αυτών που πραγματεύονται «σύγχρονα» θέματα: Ναρκωτικά, σεξουαλικές σχέσεις, Μουσική και γενικά τον σύγχρονο τρόπο ζωής κυρίως των νέων. Έριξα μια ματιά σε διάφορα. Αλλά δεν κατάλαβα ούτε σε ποιους απευθύνονται ούτε τι θέλουν να πουν. Και εξηγούμαι: τα βιβλία αυτά περιέχουν αληθοφανείς (πιθανόν και αληθινές) πληροφορίες σχετικά με τα παραπάνω θέματα. Εστιάζονται όμως στα αρνητικά του σύγχρονου τρόπου ζωής και διασκέδασης και προτείνουν την «επιστροφή στο Θεό». ΟΜΩΣ, έχω την αίσθηση ότι ενώ θέλουν να απευθύνονται στα «απολωλότα» πρόβατα, απευθύνονται στους θρησκόληπτους, οι οποίοι απλά επιχαίρουν για την επιλογή τους. ΚΑΙ ουσιαστικά απωθούν.
Τέλος το προσκύνημα, πήγαμε και στο “Krisfygeto toy Afxentioy”. Μη γελάτε, έτσι γράφει η πινακίδα προς το κρησφύγετο στα Αγγλικά. Και διερωτάται κανείς ΠΩΣ στην ευχή θα καταλάβει ο ξένος περιηγητής τι είναι αυτό το Krisfygeto toy Afxentioy χωρίς μια πινακίδα στα Αγγλικά που να εξηγεί ΠΟΙΟΣ ήταν ο Αυξεντίου και ΤΙ έγινε στο συγκεκριμένο χώρο. Επίσης, το μουσείο Γρηγόρη Αυξεντίου κλειστό. Ημέρα Κυριακή. Που ο πλείστος κόσμος θα πάει εκδρομή. Αδυνατώ να συλλάβω τη λογική που θέλει μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους κλειστά Κυριακές και Αργίες.
Αυτά από την περιήγησή μου στου «Μαshαιρά τα Όρη».
Πίσω στο προσκύνημα. Πήγαμε στη Μονή, προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας. Πολύς κόσμος, αλλά όλοι με τον προσήκοντα σεβασμό. Απόλαυσα την παραμονή μου εντός του Ναού. Βγαίνοντας, πέρασα και από το «Βιβλιοπωλείο» της Μονής, το οποίο είχε, εκτός από βιβλία (χριστιανικά εννοείται) και εικόνες, διάφορα γλυκά, βότανα παραγωγής των Μοναχών. Ουδέν μεμπτό, η Μονή χρειάζεται να έχει έσοδα. Άλλα προσωπικά δεν κατάλαβα την χρησιμότητα κάποιων χριστιανικών βιβλίων. Κυρίως αυτών που πραγματεύονται «σύγχρονα» θέματα: Ναρκωτικά, σεξουαλικές σχέσεις, Μουσική και γενικά τον σύγχρονο τρόπο ζωής κυρίως των νέων. Έριξα μια ματιά σε διάφορα. Αλλά δεν κατάλαβα ούτε σε ποιους απευθύνονται ούτε τι θέλουν να πουν. Και εξηγούμαι: τα βιβλία αυτά περιέχουν αληθοφανείς (πιθανόν και αληθινές) πληροφορίες σχετικά με τα παραπάνω θέματα. Εστιάζονται όμως στα αρνητικά του σύγχρονου τρόπου ζωής και διασκέδασης και προτείνουν την «επιστροφή στο Θεό». ΟΜΩΣ, έχω την αίσθηση ότι ενώ θέλουν να απευθύνονται στα «απολωλότα» πρόβατα, απευθύνονται στους θρησκόληπτους, οι οποίοι απλά επιχαίρουν για την επιλογή τους. ΚΑΙ ουσιαστικά απωθούν.
Τέλος το προσκύνημα, πήγαμε και στο “Krisfygeto toy Afxentioy”. Μη γελάτε, έτσι γράφει η πινακίδα προς το κρησφύγετο στα Αγγλικά. Και διερωτάται κανείς ΠΩΣ στην ευχή θα καταλάβει ο ξένος περιηγητής τι είναι αυτό το Krisfygeto toy Afxentioy χωρίς μια πινακίδα στα Αγγλικά που να εξηγεί ΠΟΙΟΣ ήταν ο Αυξεντίου και ΤΙ έγινε στο συγκεκριμένο χώρο. Επίσης, το μουσείο Γρηγόρη Αυξεντίου κλειστό. Ημέρα Κυριακή. Που ο πλείστος κόσμος θα πάει εκδρομή. Αδυνατώ να συλλάβω τη λογική που θέλει μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους κλειστά Κυριακές και Αργίες.
Αυτά από την περιήγησή μου στου «Μαshαιρά τα Όρη».
3 σχόλια:
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου πως όταν κάποιος πάει σε χώρους λαρτείας και θρησκείας οφείλει να δίχνει σεβασμό. Γι αυτό κι εγώ δεν πάω.
Όσο για το κρυσφύγετο... καλύτερα που δεν γράψανε τίποτε. Διότι αν γράφανε για τον ΗΡΩΑ (χωρίς την παραμικρή δόση ειρωνείας το λέω) Αυξεντίου και την ιστορία του, θα έπρεπε να γράψουν και ποιοι τον προδόσαν. Και εν αντιθέση με εμας, οι Άγγλοι δεν θα είχαν λόγους να πιστέψουν πως ήταν ένας βοσκός...
οταν το προσκυνημα γινεται σε τοπο γνωστο η με πολλη κινηση απο ξενους και ντοπιους τοτε δεν αποτελει προσκυνημα για μενα αλλα απλα μια φασαρια. Για μενα το προσκυνημα ειναι πολυ ιερη ωρα και δεν θα ηθελα να διακοπτεται απο φωνες και φασαρια.
Πραγματι , ο Μαχαιρας ειναι απο τα ομορφοτερα μερη της Κυπρου, μονο που οι μοναχοι τα τελευταια χρονια εχουν απαγορεψει την εισοδο στις γυναικες τις καθημερινες αν δεν κανω λαθος.
Οσο για το "krisfigeto ayksentiou" αυτο αν μη τι αλλο δειχνει ασεβεια προς εναν ανθρωπο που εδωσε τη ζωη του εναντια στους αγγλους.
Το ποιοι και πως τον πρόδωσαν, φίλε brc δεν θα λεχθεί ποτέ. Δεν το επιτρέπει η επίσημη προπαγάνδα του κράτους και οι μηχανισμοί του.
Δημοσίευση σχολίου