Προσωπικά δεν πάω πλεόν σε γήπεδο, ούτε ποδοσφαίρου, ούτε καλαθόσφαιρας όταν παίζουν κυπριακές ομάδες μεταξύ τους. Πάω σε φιλικά με ξένες ομάδες. Όπως π.χ. το τουρνουά "Love Cyprus" στην καλαθόσφαιρά με συμμετοχή Παναθηναϊκου και Κίμκι Μόσχας. Ή σε ευρωπαϊκά παιγνίδια κυπριακών ομάδων. Όπου ισχύει το ρωμαικό ρητό του άρθρου μου. "Σκληρός νόμος, αλλά νόμος". Και εφαρμόζεται. Πάντα. Και το ξέρουμε. Γι' αυτό και πειθαρχούμε. Αλλιώς, γράφουμε το νόμο στα παλαιότερα των υποδημάτων μας και κάνουμε του κεφαλιού μας. Θέλετε κι άλλο παράδειγμα; Θυμάστε όταν δεν είχαν γίνει ακόμα οι αυτοκινητόδρομοι Λεμεσού - Πάφου και Ριζοελιάς - Αγ. Νάπας; Που περνούσαμε υποχρεωτικά από τις Βάσεις των Άγγλων; Και πηγαίναμε ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ στα 50 χμ, διότι ξέραμε πως δεν θα γλυτώναμε το δικαστήριο (διότι τότε δεν υπήρχαν εξώδικα) αν μας κατάγγελλαν για παράβαση του ορίου ταχύτητος; Θυμάστε που μόλις βγαίναμε αναπτύσσαμε σαν τρελλοι; Ξέρετε το λόγο; Τον ξέρετε. Η ερώτηση είναι ρητορική... Και η απάντηση της λύνει πολλές απορίες για τα προβλήματά που υπάρχουν στον τόπο μας.
Στον τόπο μας δεν ισχύει το "dura lex sed lex". Ισχύει το "Ο νόμος ψηφίζεται, απλά για να υπάρχει"
2 σχόλια:
Το παράδειγμα σου για τις βασεις, είναι ολοκάθαρο! Και πράγματι έχεις δίκαιο ότι δείχνει πολλά για τη νοοτροπία μας...
Και άρα, όσα μέτρα και αν ληφθούν (πολλά μέτρα ανακοινώνονται καθε φορά που γίνεται κάτι που δημιουργεί αίσθηση στην κοινωνία), η ουσία είναι εαν θα υπάρχει θέληση για την εφαρμογή τους...
Η μακαρίτισσα η γιαγία μου - και υποθέτω όλοι οι σύγχρονοί της (συνότζιαιροι στην Κυπριακήν) - έλεγε πως
"Εσιε τον νουσ σου μάνα μου, τζι η κρίση εν Εγγλέζος. Εν εν τον τζιαιρον της Τουρτζιας που τον επεριπέζαν".
Περιγραφή της νοοτροπίας άλλων λαών, και του δικού μας, σε 2 μόνο φράσεις!
Δημοσίευση σχολίου