Τόπο στα νιάτα

Αντιγράφω από τον σημερινό Φιλελεύθερο (πηγή):

Το κείμενο δεν αποτελεί πληρωμένη διαφήμιση
ΤΗΣ ΧΡΥΣΤΑΛΛΑΣ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Αν πιστεύετε ότι ένας άνθρωπος 70 συν, δεν μπορεί να διεκδικεί την προεδρία, συνεχίστε την ανάγνωση. Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από 80 χώρες και η οποία θα δημοσιευτεί στην επιθεώρηση Social Science & Medicine, οι άνθρωποι -αν την βγάλουν καθαρή μέχρι τότε- στα 70 νιώθουν τόσο ευτυχείς και ψυχικώς υγιείς όσο και οι εικοσάχρονοι. Η πείρα δε κι η ωριμότητα είναι δεδομένη γι' αυτό και δεν αποτέλεσε αντικείμενο της έρευνας. Σύμφωνα πάντα με την εν λόγω επιστημονική μελέτη, οι άνθρωποι παρουσιάζουν τα μεγαλύτερα συμπτώματα κατάθλιψης στα 44 τους. Οι γυναίκες νιώθουν πιο δυστυχείς πλησιάζοντας τα 40, ενώ οι άνδρες τα 50. Και κάπου στο ενδιάμεσο κινδυνεύουν σοβαρά. Ειδικότερα, όπως αναφέρει ο καθηγητής Άντριου Όσβαλντ του πανεπιστημίου του Γουόρικ, «η ίδια κλιμάκωση του κινδύνου κατάθλιψης στη μέση ηλικία καταγράφηκε σε άνδρες και γυναίκες, οικογενειάρχες και εργένηδες, πτωχούς και πλούσιους, άτεκνους ή πολύτεκνους». Ο καθηγητής Όσβαλντ πιθανολογεί ότι όλοι μας με το πέρασμα των ετών προσαρμοζόμαστε στις ικανότητες και τις δυνατότητές μας και εξοικειωνόμαστε με τις αδυναμίες μας. Όταν φτάνουμε στη μέση ηλικία συνειδητοποιούμε ποιοι είναι οι στόχοι που δεν θα πετύχουμε ποτέ. Κι τούτο μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη. Ένας άλλος λόγος για την κλιμάκωση των ποσοστών κατάθλιψης στη μέση ηλικία είναι η διαδικασία σύγκρισης. Βλέπουμε τους συνομηλίκους να πεθαίνουν και αρχίζουμε να εκτιμάμε πολύ περισσότερο τη ζωή μας. Από την «περίοδο της κατάθλιψης συνερχόμαστε αφού κλείσουμε μισό αιώνα ζωής. Κι όταν φτάσουμε στα 70 και εφόσον διατηρούμε την υγεία μας νιώθουμε εικοσάχρονοι. Γι' αυτό μην παραπονεθεί ξανά κανείς πως μας κυβερνά η ίδια γενιά που κυβερνούσε και τη δεκαετία του '60. Αν μας κυβερνούσε κάποιος 40-50 θα υποφέραμε από τα συμπτώματα της κατάθλιψης του. Βλέπετε τι πάθανε κι οι Γάλλοι με τον Σαρκοζί να προσπαθεί να ανανεωθεί. Ενώ ένας 70άρης και βάλε τα έχει όλα αυτά λυμένα κι είναι σαν ένας 20χρονος, συν τη σοφία που απέκτησε στο πέρασμα των χρόνων.

Συγγνώμη, επειδή κάποιος έχει καλύτερη ψυχική υγεία στα 70 του, πρέπει να τον επιλέξουμε; Δεν μιλάω συγκεκριμένα για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τις ίδιες αντιρήσεις είχα και όταν έβαλε υποψηφιότητα, πίσω στα 1993, ο Πρόεδρος Κληρίδης. Και η σωματική του υγεία; Η πνευματική του διαύγεια; Αν, λόγω κάποιων προβλημάτων υγείας χορηγείται σε αυτόν φαρμακευτική αγωγή η οποία επηρεάζει την ικανότητα λήψης αποφάσεων του; Αν πάσχει από πρώιμη γεροντική άνοια η οποία θα τον επηρεάσει σε κάποια φάση στο μέλλον; Η νοοτροπία της δεκαετίας του '60 που επιβάλλεται να αποβληθεί; ΑΜΑΝ με την γεροντολαγνεία σε αυτό τον τόπο!

Ο Bill Clinton ήταν 46 ετών όταν ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ το 1993, ο Tony Blair 44 όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία της Μεγάλης Βρετανίας το 1997, ο Κώστας Καραμανλής 41 όταν ανέλαβε την ηγεσία της ΝΔ και 48 όταν κέρδισε τις εκλογές το 2004. Ο Nicolas Sarkozy 52 όταν ανέλαβε πέρσι την προεδρία της Γαλλίας. Εμείς γιατί πρέπει να ανεχτούμε έναν 70χρονο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Για την εμπειρία του; Άλλωστε, η ιστορία έχει αποδείξει πως η πολιτική (και όχι μόνο) νοοτροπία της γενιάς εκείνης έχει αποδειχτεί λανθασμένη και επικίνδυνη. Τόπο στα νιάτα, Κυρία Χατζηδημητρίου!